Monday, December 17, 2012

ഗള്‍ഫ്‌ ജീവിതം പത്താം ഭാഗം




                                                     ( മനസ്സില്‍ ലഡ്ഡു പൊട്ടി )


അങ്ങനെ ഒരു പ്രൊജക്റ്റ്‌ വിജയകരമായി തീര്‍ത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ അടുത്ത പ്രോജെക്റ്റിനും എന്റെ പേര് തന്നെ മുന്നോട്ടു വന്നു . ബോസ്സ് എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു നീ തന്നെ പോണം സൈറ്റിന്റെ പേര് കേട്ട് ഞാന്‍ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി ...മനസ്സില്‍ പൊട്ടിയ ലഡ്ഡുവിനു എണ്ണം ഇല്ലായിരുന്നു ...വേറെ എവിടെയും അല്ല IBRA HIGHER COLLEGE OF TECHNOLOGY ,, അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ ചോദിക്കും ഇതിനു ഇത്ര സന്തോഷിക്കാന്‍ എന്താണ് കാര്യം എന്ന് ,, കാര്യം ഉണ്ട് ....
ആ കോളേജില്‍ ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ സൈറ്റ് കാണാന്‍ പോയിട്ടുണ്ട്,, തരുണി മണികളായ അല്ലെങ്കില്‍ സുന്ദരികളായ ഒമാനി പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഒരു ദയാ ദാക്ഷണ്യവും ഇല്ലാതെ ഉല്ലസിക്കുന്ന സ്ഥലം .. നാട്ടില്‍ മഴയത് പോലും ഞാന്‍ ഒരു കോളേജില്‍ പോയിട്ടില്ല ( ഞാനൊക്കെ പാരലല്‍ കോളെജ് കേസ് കേട്ടായിരുന്നു ) അത് കൊണ്ട് തന്നെ എനിക്കത് സന്തോഷം പകരുന്ന വാര്‍ത്ത ആയിരുന്നു .. നൂറു ശതമാനം സന്തോഷത്തോടെ ഞാന്‍ സമ്മതം മൂളി .

എന്റെ ജോലിക്കാരും ആയി ഞാന്‍ ഇബ്രയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു .. അവിടെ എത്തി ആദ്യത്തെ ഉദ്യമം ഒരു വീട് കണ്ടു പിടിക്കല്‍ ആയിരുന്നു . കുറെ കറങ്ങിയത്തിനു ശേഷം ഒരു ഫ്ലാറ്റ് കിട്ടി , അന്നത്തെ ദിവസം റസ്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു . സിറ്റിയില്‍ കറങ്ങി നടന്ന ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഇബ്ര അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ DOG FOREST ആയിരുന്നു . പാചകത്തിന് വിട ഈ സൈറ്റ് തീരുന്നത് വരെ ആഹാരം ഹോട്ടലില്‍ നിന്ന് , അവിടെ ഒരു മലയാളി ഹോട്ടലില്‍ മാസ കണക്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ മെസ്സ് ചേര്‍ന്ന് . എന്റെ കയ്യില്‍ അപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത് പിക്ക്‌ അപ്പ്‌ ആയിരുന്നു ..അന്നത്തെ ദിവസം പിറ്റെന്നുള്ള നയന മനോഹരമായ കാഴ്ചകളെ പറ്റി സ്വപ്നം കണ്ടു ഞാന്‍ ഉറങ്ങി ..

പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്തു കുളിച്ചു കുട്ടപ്പനായി ഞാനും എന്റെ ജോലിക്കാരും കൂടെ സൈറ്റിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു . കോളേജ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സാമാന്യം വലിയ ഒരു കോളേജ് . അവിടെയുള്ള കുട്ടികള്‍ക്ക് വാഹനം അകത്തു അനുവദനീയമല്ല . പക്ഷെ എന്റെ വാഹനത്തിനു അകത്തു പോകാനുള്ള പെര്‍മിഷന്‍ ഉണ്ട് എവിടെയും ഏതു സമയത്തും കോളേജിനകത്ത് വണ്ടിയുമായി കറങ്ങാം . ഭാഗ്യം എന്ന് പറയട്ടെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് രണ്ടു സൈറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു , ഒന്ന് കോളേജിനു മുന്നിലും ഒന്ന് പിന്നിലും ഇത് തമ്മില്‍ നല്ല ദൂരമുള്ളത് കൊണ്ട് എന്റെ വണ്ടിയിലാണ് ഞാന്‍ ഒരു സൈറ്റില്‍ നിന്ന് മറു സൈറ്റിലേക്ക് പോയ്കൊണ്ടിരുന്നത് ..

 എന്റെ പിക്ക്‌ അപ്പിന്റെ ഡോറില്‍ AMERICAN STEEL BUILDINGS COMPANY LLC OMAN എന്ന് എഴുതിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു . കാണുന്നവര്‍ വിചാരിക്കും ഏതോ അമേരിക്കന്‍ കമ്പനി ആണെന്ന് കുറഞ്ഞത് ഒരു അഞ്ഞൂറ് റിയാലെങ്കിലും ശമ്പളം കാണുമെന്ന് .. എനിക്ക് നൂറ്റി അന്‍പതും കഞ്ഞിയുമെന്നു എനിക്കല്ലേ അറിയാവൂ .പെണ്‍കുട്ടികള്‍ സ്ഥിരം ഇരിക്കുന്നതിന്റെ(പാര്‍ക്ക്‌ )മുന്നിലൂടെയാണ് എന്റെ യാത്ര അവര്‍ ആദ്യം നോക്കുന്നത് കമ്പനിയുടെ പേര് ആണ് പിന്നെയാണ് എന്നെ നോക്കുന്നത് ..

അവിടുത്തെ ഡീനിന്റെ സെക്രെട്ടറി ഒരു ഒമാനി പെണ്‍കുട്ടി ആയിരുന്നു എനിക്ക് കമ്പനിയില്‍ നിന്ന് വരുന്ന ഫാക്സുകള്‍ അവളുടെ അടുത്താണ് വരുന്നത് . അവള്‍ അത് ആരുടെയെങ്കിലും കയ്യില്‍ എന്റെ അടുത്ത് കൊടുത്തു വിടും .. ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ ഒരു ഫാക്സ് അയക്കാനായി അവളുടെ ഓഫീസിലേക്ക് ചെന്നു. എന്നിട്ട് ഇന്ഗ്ലീഷില്‍ പറഞ്ഞു എനിക്കൊരു ഫാക്സ് അയക്കണം കലികാലം നോക്കണേ അവള്‍ക്കും ഒരു അസിസ്റ്റന്റ്‌ അതൊരു ഒമാനി പയ്യനായിരുന്നു , ഉടന്‍ അവള്‍ അവനോടു അറബില്‍ പറഞ്ഞു “ കുല്‍ ഉവ്വ മ ഇഗ്ദാര്‍ ഇര്സല്‍ ഇലല്‍ ദവ്ലിയ “ അവനോടു (അതായത് എന്നോട് ) പറ ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ ആണെങ്കില്‍ പറ്റില്ലാന്നു , അത് കേട്ട ഞാന്‍ അവളോട്‌ അറബില്‍ പറഞ്ഞു അല്ല .
“ ലാ ഹാഥ മാ ദാവ്ളി ഫക്കത് ഇലല്‍ മസ്കത് “ (ഇത് അന്താരാഷ്ട്രമല്ല ഇവിടെ മസ്കറ്റിലേക്ക് മാത്രമാണെന്ന് ).. അവള്‍ ഷോക്കടിച്ചത് പോലെയായി . ഒരു വളിച്ച ചിരിയും ചിരിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു “ഇന്ത അറഫ് അറബി “ (നിനക്ക് അറബി അറിയാമോ “ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ശുയെ (കുറച്ചു ). എന്തായാലും ആ ഒരു സംഭവത്തോടെ അവളുമായി നല്ല ചങ്ങാത്തത്തിലായി പിന്നീട് ഞാന്‍ ഫാക്സ് അയക്കാന്‍ ചെന്നാല്‍ അവള്‍ പറയും നീ തന്നെ അയച്ചോ .. അങ്ങനെ മനോഹരമായ കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ അവിടെ കഴിഞ്ഞു . ഒരു ദിവസം ജോലി കഴിഞ്ഞു തിരകെ പോകുകയായിരുന്ന എന്നെ പോലീസ് പിടിച്ചു.


തുടരും...

 

Sunday, December 9, 2012

ഗള്‍ഫ്‌ ജീവിതവും ഒമാനും ഒന്‍പതാം ഭാഗം


  
                                  





അങ്ങനെ കമ്പനിയില്‍ നിന്ന് ആളു പൈസയുമായി വന്നു ബില്ലടച്ചു എന്റെ ലൈസന്‍സും ഐ ഡി കാര്‍ഡും തിരികെ വാങ്ങി ,, എന്നിട്ട് എന്നെയും കൊണ്ട് ഒമാന്റെ തലസ്ഥാനവും ഞങ്ങളുടെ ആസ്ഥാനവുമായ മസ്ക്കറ്റിലേക്ക് വന്നു .. അവിടെ ബദര്‍ അല സമ എന്നാ ക്ലിനിക്കില്‍ കാണിച്ചു .. സ്കാന്‍ ചെയ്തു ,കല്ലിന്റെ അസുഖമാണെന്ന് സ്ഥിരീകരിച്ചു . അഞ്ചു വര്‍ഷമായി വഴിയോരത്തും , പള്ളികളിലുമുള്ള കൂളറുകളില്‍ നിന്ന് വെള്ളം കുടിച്ചാല്‍ കല്ല്‌ മാത്രമല്ല പാറ വരെ വരും ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു ...ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു ഇനി മിനറല്‍വാട്ടര്‍ മാത്രമേ കുടിക്കാവൂ പൈപ്പ് വെള്ളം കുടിക്കരുത് ...

ആകെ കിട്ടുന്നത് നൂറ്റി അമ്പതു റിയാല്‍ ഇതിലിനി ബോട്ടില്‍ വെള്ളം കൂടെ കുടിച്ചു തുടങ്ങിയാല്‍ പിന്നെ കണക്ക് തന്നെ ആത്മഗതം പറഞ്ഞു . ഡോക്ടര്‍ വെള്ളത്തില്‍ കലക്കി കുടിക്കാന്‍ ഒരു പൊടിയും കുറെ ഗുളികയും തന്നു ..ഒരിക്കലും അസുഖം വന്നാല്‍ ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പറയുമായിരുന്നില്ല കാരണം എന്തിനാ അവരെ കൂടെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന് കരുതി തന്നെ , പക്ഷെ അന്ന് ഉമ്മച്ചി വിളിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ സ്വരത്തില്‍ നിന്ന് ഉമ്മചിക്ക് മനസ്സിലായി എനിക്കെന്തോ അസുഖമുണ്ടെന്നു നിര്‍ബന്ധത്തിനു ഒടുവില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു . അത് കേട്ട അവിടെ ഉമ്മചിയും വാപ്പചിയും വിഷമിക്കുന്നത് എനിക്കിവിടെ നിന്ന് അറിയാനായി .. ഉമ്മച്ചി പറഞ്ഞു ഇനി മേലില്‍ പൈപ്പില്‍ നിന്ന് വെള്ളം കുടിക്കരുത് .. നീ ബോട്ട്ലെ വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് മതി ബാക്കി , ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചു രണ്ടു ദിവസത്തെ ലീവും വാങ്ങി നേരെ കമ്പനിയുടെ വില്ലയിലേക്ക് പോയി .

അസുഖം മാറി ഞാന്‍ വീണ്ടും എന്റെ സൈറ്റില്‍ തിരിച്ചെത്തി ... എല്ലവ്യാഴഴ്ചയും മസ്കറ്റില്‍ കറങ്ങി നടന്നിരുന്ന എനിക്ക് ഇബ്രി അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു ഡോഗ് ഫോറസ്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു , അവിടെ ആകെ പോകാന്‍ ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു സ്ഥലം മലക്ക് മുകളില്‍ ഒരു ടി വ സ്റ്റേഷന്‍ ഉണ്ട് അവിടെ അകത്തു കയറാന്‍ പറ്റിയില്ലെങ്കിലും തൊട്ടടുത്തള്ള കാര്‍ പാര്‍ക്കിങ്ങില്‍ ഇരിന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ (പ്രത്യേകിച്ച് രാത്രി ) ഇബ്രി മൊത്തം പലതരം വര്‍ണത്തിലുള്ള വെളിച്ചത്തില്‍ മുങ്ങികുലിച്ചു നില്‍കുന്നത് കാണാം .എത്രയും പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞങ്ങള്‍ അവിടുത്തെ പണി വിജയകരമായി പൂര്‍ത്തി ആക്കി തിരികെ മസ്ക്കറ്റില്‍ എത്തി .


 


ബോസ്സിന് സന്തോഷമായി നന്ദി പറഞ്ഞു എന്നോടും എന്റെ ടീമിനോടും ..(ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ ചോദിച്ചു നന്ദി മാത്രമേ ഉള്ളു അല്ലെ ) . അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം എന്റെ പ്രൊഡക്ഷന്‍ മാനേജര്‍ക്ക് സുഖമില്ലാതായി . പുള്ളി മാനേജര്‍ ആണെങ്കിലും വിദ്യാഭ്യാസം കുറവായിരുന്നു . പക്ഷെ പഠിച്ച ഏതു എന്‍ജിനീയറെക്കാളും ബുദ്ധി ആയിരുന്നു എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള മിസ്രികളില്‍ നല്ല ഒരാള്‍ എന്നോടെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു പുള്ളിക്ക് .
ചില സമയങ്ങളില്‍ എന്റെ മുന്‍ദേഷ്യം മനസ്സിലാക്കിയ അയാള്‍ എന്നെ വിളിച്ചു നിര്‍ത്തി ഖുര്‍ ആന്റെ വചനങ്ങള്‍ ചൊല്ലി അര്‍ഥം പറഞ്ഞു തരുമായിരുന്നു . അങ്ങനെ അദ്ദേഹത്തെയും കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഒരു ക്ലിനികില്‍ പോയി എന്നെ കൂടെ കൂട്ടാന്‍ കാരണം തന്നെ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു “ ശാന് ഇന്ത താള്‍ ശുയെ മഹ് അന മുംകിന്‍ ത്വബീബ്‌ മിന്‍ അല ഹിന്ദ്‌ അന മാ അറഫ്‌ ലോക ഗൈര്‍” ( ശാന് ഒന്ന് എന്റെ കൂടെ വാ ഒരു പക്ഷെ ഡോക്ടര്‍ ഇന്ത്യക്കാരന്‍ ആയിരിക്കും എനിക്ക് വേറെ ഭാഷ അറിയില്ല ).
ഞങ്ങള്‍ ക്ലിനിക്കില്‍ എത്തി ഡോക്ടറെ കണ്ടു പറഞ്ഞത് പോലെ അയാള്‍ മലയാളി ആയിരുന്നു . ഞങ്ങള്‍ കയറി മാനേജര്‍ എന്നോടെ പറഞ്ഞു കാര്യങ്ങള്‍ ഡോക്ടരോടെ പറയു എന്ന് , ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു വേണ്ട എനിക്കറിയാം ചോദിയ്ക്കാന്‍ ( ദൈവം സത്യമായും ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു മോനെ ഡോക്ടറെ നീ എന്നോടെ തന്നെ ചോദിക്കും ) . കുറച്ചൊക്കെ ചോദിച്ചതിനു ശേഷം ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു കജൂര്‍ കൂടുതലായി കഴിക്കണം മിസ്രിക്ക് കജൂര്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ എവിടെ അറിയാം ( കജൂര്‍ ഒരു അറബ് വാക്കല്ല ശെരിയായ അറബ പദം തമര്‍ ആണ് )കുറെ പറഞ്ഞിട്ടും മനസ്സിലാകാതെ ഡോക്ടര്‍ എന്നെ നോക്കി ഞാന്‍ മുഖം മാറ്റി കളഞ്ഞു , ഒടുവില്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു ഒന്ന് അറിയാമെന്കില്‍ പറഞ്ഞു കൊടുക്കഡേയ് .. ഞാന്‍ മനജേരെ പറഞ്ഞു കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കി അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി .

പിറ്റേന്ന് ഓഫീസില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ബോസ്സ് പറഞ്ഞ കാര്യം കേട്ട് ഞാന്‍ എന്താ പറയുക .. സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചടുകയെന്നോ അതോ മനസ്സില്‍ മഞ്ഞു മഴ പെയ്തെന്നോ എനിക്കറിയില്ല എന്താന്നു .. മനസ്സില്‍ ലഡ്ഡുകള്‍ പട പടേ പൊട്ടി

തുടരും

ഗള്‍ഫ്‌ ജീവിതവും ഒമാനും എട്ടാം ഭാഗം






ഒരു ദിവസം ബോസ്സ് എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു , കുറച്ചു ദൂരെ ഇബ്രി എന്നാ സ്ഥലത്ത് പുതിയ സൈറ്റ് ഉണ്ട് , നീ അങ്ങോട്ട്‌ പോകണം ഞങ്ങള്‍ അതുവരെ ചെയ്തതില്‍ രണ്ടാമത്തെ വലിയ പ്രൊജക്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു അത് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ശേരി പോകാം . എനിക്കാവശ്യമുള്ള ആളിനെയും കൊണ്ട് ഞാന്‍ പുറപ്പെട്ടു .ഞങ്ങളുടെ കമ്പനിയില്‍ ബാക്കി ഉള്ള രണ്ടു സൂപ്പര്‍ വൈസേര്സ് മിസ്രികളാണ് . ഇവരെ ഒരു സൈറ്റില്‍ വിട്ടാല്‍ മഷീന്‍ കണക്റ്റ്‌ ചെയ്യാന്‍ വരെ വേറെ ആളു പോകണം , മാത്രമല്ല ഏത് സൈറ്റില്‍ ചെന്നാലും അവിടുത്തെ മെയിന്‍ കൊണ്ട്രക്ട്ടെര്സിന്റെ ടെക്നീഷന്മാര്‍ ഇന്ത്യക്കാര്‍ ആയിരിക്കും അവരുമായിട്ട് സംസാരിച്ചു പ്രോബ്ലം സോള്‍വ്‌ ചെയ്യാന്‍ അവര്‍ക്ക് കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടാണ്തൊട്ടതിനും പിടിച്ചതിനും അവര് ഓഫീസില്‍ വിളിക്കും അവിടിരിക്കുന്നവര്‍ക്ക് വട്ടാകുകയും ചെയ്യും.
എനിക്ക് അത്യാവശ്യം ഇലക്ട്രിക്കല്‍ വര്‍ക്ക്‌ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ആരെയും ആശ്രയിക്കാറില്ല , എന്റെ സൈറ്റിലെ കാര്യം ഫുള്‍ ആയിട്ട് ഞാന്‍ നോക്കും ഫിലിപിനി എന്ജിനീര്‍ക്കും തലവേദന ഇല്ല .
അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ അവിടെ എത്തി പണി തുടങ്ങി .കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു ദിവസം എനിക്ക് കലശലായ വയറുവേദന ഉണ്ടായി
വേദന എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ജീവിതത്തില്‍ ഉണ്ടാകാത്ത രീതിയിലുള്ള വേദന ഉടന്‍ തന്നെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരാളെ വിളിച്ചു എന്റെ വണ്ടി ഓടിപ്പിച്ചു ഞാന്‍ പ്രൈവറ്റ് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തി . അവിടെ എന്റെ യൂറിന്‍ ടെസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു കല്ലിന്റെ (സ്റ്റോണ്‍ ) തുടക്കം ആണെന്ന് , എന്നിട്ട് വെള്ളത്തില്‍ കലക്കി കുടിക്കാന്‍ ഒരു പൊടിയും പിന്നെ ടാബ്ലെട്ടും തന്നു. തിരികെ ഞാന്‍ വീണ്ടും സൈറ്റില്‍ എത്തി ഉച്ചക്ക് ആഹാരം വാങ്ങാനായി വണ്ടി എടുത്തു പോയി . (എനിക്ക് കഴിക്കാന്‍ വിശപ്പില്ലയിരുന്നു പക്ഷെ എന്റെ ജോലിക്കാര്‍ വിശന്നിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും ഇടയാക്കില്ലയിരുന്നു അത് കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ സൈറ്റില്‍ ജോലിക്ക് വരാന്‍ അവര്‍ തമ്മില്‍ അടി ആയിരുന്നു )


ഒരു റൌണ്ട് എബൌട്ട്‌ എത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ബ്രേക്ക്‌ ചെയ്തു വണ്ടി നിന്നില്ല ബ്രേക്ക്‌ കിട്ടാതെ റൌണ്ട് എബൌട്ടിലേക്ക് വണ്ടി പാഞ്ഞടുത്തു ,ദൈവാനുഗ്രഹം കൊണ്ട് ആ സമയം വേറെ വണ്ടി ഇല്ലായിരുന്നു ഞാന്‍ ഒരു വിധം വണ്ടി അതില്‍ ഇടിക്കാതെ ഒഴിച്ച് മാറ്റി ( ബ്രകിന്റെ എന്തോ ഒരു സാധനം കേടായി ) വര്‍ക്ക്‌ ഷോപ്പില്‍ കൊണ്ട് പോയി .വോള്‍ക്സ്വഗെന്റെ വണ്ടി ആയതിനാല്‍ അതിന്റെ പാര്‍ട്സ് അവിടെ കിട്ടുമായിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ അവിടെ നിന്ന് മസ്കറ്റില്‍ വിളിച്ചു ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തു പിറ്റേ ദിവസമേ അത് എത്തുകയുള്ളൂ എന്നും അവര്‍ അറിയിച്ചു ... ഒന്നാമത് നല്ല സുഖമില്ല അതിനിടക്ക് വണ്ടിയും കേടായി , ഇടി വെട്ടേറ്റവനെ പാമ്പ് കടിച്ച അവസ്ഥ .അങ്ങനെ ഞാന്‍ ഒരു ടാക്സിയില്‍ സൈറ്റിലേക്ക് പോയി .

 കുറെ കഴിഞ്ഞു വേദന വീണ്ടും വന്നു ഒരുപാട് സമയം കാത്തു നിന്ന് ഒരു ടാക്സി കിട്ടി ഞാന്‍ വേറെ ഒരു പ്രൈവറ്റ് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയി. . അവിടെ എന്നെ അട്മിറ്റ് ചെയ്തു ഡ്രീപ്പിട്ടു .. രണ്ടെണ്ണം ഇട്ടിട്ടും ഒരു രക്ഷയുമില്ല . അപ്പോള്‍ സമയം സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞിരുന്നു , പണിക്കാരോട് ഞാന്‍ ഒരു ടാക്സിയില്‍ താമസ സ്ഥലത്തേക്ക് പോകാനായി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു . എന്റെ വേദന അപ്പോഴേക്കും കൂടി കൂടി വന്നു . ഒടുവില്‍ ഡോക്ടര്‍ വന്നു പറഞ്ഞു ഇതിനു ഒരു ഇന്‍ജക്ഷന്‍ എടുക്കണം അത് സ്വകാര്യ ആശുപത്രികളില്‍ കിട്ടില്ല സര്‍ക്കാര്‍ ആശുപത്രിയില്‍ തന്നെ പോകണം, അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ അത് ഒരു പാട് ദൂരെ ഒരു പട്ടിക്കാട്ടില്‍ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി , ഒടുവില്‍ അവിടെ നിന്ന് ഡിസ്ച്ചര്‍ജ്ജ് ആയി ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി . കുറെ കാത്തു നിന്ന് ഒരു ടാക്സി കിട്ടി സര്‍ക്കാര്‍ ആശുപത്രിയിലേക്ക് യാത്ര ആയി .

 അവിടെ അത്യാഹിത വിഭാഗത്തില്‍ എത്തി ഞാന്‍ കാര്യം പറഞ്ഞു അപ്പോള്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒമാനി പറഞ്ഞ 250 റിയാല്‍ ആദ്യം കെട്ടി വെക്കണം എങ്കിലേ ചികില്‍സ ഉള്ളു , എന്റെ കയ്യില്‍ അപ്പോള്‍ ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നത് നാല്പതു റിയാല്‍ പെറ്റി ക്യാഷ്‌ തന്നത് സാധനം വാങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു .. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു എന്റെ ഐ ടിയും ലൈസേന്സും വെച്ചോ നാളെ ബില്ലടച്ചിട്ടു തിരികെ തന്നാല്‍ മതി അവന്‍ പറഞ്ഞു പറ്റില്ല ഞാന്‍ അവിടെ നിന്ന് ഒരു കരച്ചില്‍ കരഞ്ഞു ഒടുവില്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു ഓക്കേ ,

 അങ്ങനെ എന്നെ അവിടെ കിടത്തി ചികില്‍സ തുടങ്ങി ഇടക്കെപ്പോഴോ ഞാന്‍ ഉറങ്ങിപ്പോയി , കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആരോ തട്ടി വിളിച്ചു , ഡോക്ടര്‍ ആയിരുന്നു എന്നോട് ചോദിച്ചു കുറവുണ്ടോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ഉണ്ട് ,, അത് എനിക്ക് പണി ആയി // അത്യാഹിതവിഭാഗത്തില്‍ അസുഖം കുറഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ കിടത്താന്‍ അനുവാദം ഇല്ലത്രേ .. അങ്ങനെ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു കുറഞ്ഞെന്കില്‍ ഇറങ്ങി പോകണം (ഇതാറിഞ്ഞിരുന്നെന്കില്‍ ഞാന്‍ അങ്ങനെ പറയില്ലായിരുന്നു ) സമയം രാത്രി ഒരു മണി , ഞാന്‍ അവിടുന്നു ഇറങ്ങി ഹോസ്പിടലിന്റെ പുറത്തുള്ള ഒരു സിമന്റ്‌ ബെഞ്ചില്‍ കിടന്നു ക്ഷീണം കാരണം മയങ്ങി പോയി .കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നെ ആരോ തട്ടി വിളിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ ഒരു ഒമാനി സെക്യൂരിറ്റി . ഞാന്‍ അവിടെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു അലിവ് തോന്നിയ അവന്‍ അകത്തു നിന്നും എനിക്ക് കുടിക്കാന്‍ ജ്യൂസും സാന്‍ട്വിച്ചും ഫ്രൂട്സും കൊണ്ട് തന്നു .. എന്തോ ഒത്തിരി കഴിച്ചു ഞാന്‍ വീണ്ടും ഉറക്കമായി .. അന്നെന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി കണ്ണില്‍ സൂര്യ പ്രകാശം അടിച്ചു ഞാന്‍ ഉറക്കമുണര്‍ന്നു ...

 എണീറ്റ്‌ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഭാഗ്യത്തിന് മുന്‍പ് പരിചയം ഉള്ള ഒരു ഒമാനി സുഹൃത്തിനെ കിട്ടി (എനിക്ക് എവിടെ പോയാലും സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക് പഞ്ഞം ഉണ്ടാകില്ല ) അവന്‍ എന്നെ ടാക്സി കിട്ടുന്ന സ്ഥലത്ത് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തു , അവിടെ നിന്ന് ഞാന്‍ റൂമില്‍ എത്തി കമ്പനിയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു , അങ്ങനെ കമ്പനി ഓഫീസില്‍ നിന്ന് പൈസയുമായി ആളെ പറഞ്ഞു വിട്ടു ......


തുടരും